Space Race Reversal: NASA Astronaut Klasse Eerste zonder zwarte rekruten in decennia
Voor het eerst in 40 jaar heeft een NASA-astronautenklasse geen zwarte rekruten. Deze historische ontwikkeling komt nu het ruimteagentschap een nieuwe mijlpaal vierde-met zijn meest recente groep stagiaires zijn er nu voor het eerst meer vrouwen dan mannen. De verschuiving leidde tot bezorgdheid en vragen over de vraag of langdurige verplichtingen aan diversiteit binnen NASA worden uitgehold.
Terwijl NASA-functionarissen de “beste en slimste” benadrukten onder 8.000 aanvragers die deelnamen aan dit elite-trainingsprogramma, roept het gebrek aan zwarte vertegenwoordiging verontrustende parallellen op met een periode in de Amerikaanse geschiedenis waarin vooruitgang op het gebied van ruimteverkenning onlosmakelijk verbonden was met raciale uitsluiting. De afwezigheid van zwarte astronauten in deze klasse weerspiegelt die welke bestond gedurende de meeste van de vroege jaren van NASA, culminerend in de 1985 Astronaut Candidate Group 11 als de laatste voor dit jaar zonder zwarte leden.
Deze laatste ontwikkeling valt samen met een bredere trend binnen de federale regering onder de regering van President Trump. In 2017 annuleerden uitvoerende bevelen tal van initiatieven voor diversiteit, gelijkheid, inclusie en toegankelijkheid in meerdere agentschappen, waaronder NASA. Deze acties werden beschouwd als “illegale en immorele discriminatieprogramma’ s.”Binnen enkele weken na dit bevel, ontmantelde NASA enkele speciale kantoren gericht op diversiteit en verwijderde gerelateerde inhoud van zijn website.
Het is onduidelijk of dit beleid rechtstreeks invloed had op het selectieproces voor de astronautenklasse van 2025, een bewering die NASA niet heeft aangepakt ondanks herhaalde verzoeken. Het Agentschap weigerde commentaar te geven op de vraag of het nog steeds van plan is een persoon van kleur op te nemen in de komende Artemis III maanlandingsmissie, gepland voor al in 2027. In hun officiële verklaring in plaats van directe antwoorden, drong NASA-woordvoerder Bethany Stevens erop aan dat de selectie van astronauten uitsluitend gebaseerd is op verdienste: “onderwijs, fysieke fitheid, toepasselijke ervaring.”
Een geschiedenis gekenmerkt door stappen en tegenslagen in Diversiteit
NASA ‘ s geschiedenis met diversiteit schetst een complex beeld. Hoewel de eerste jaren een volledig gebrek aan niet-blanke astronauten zagen – die de bredere maatschappelijke normen van die tijd weerspiegelden – nam progress uiteindelijk wortel. De selectie van astronaut Group Eight in 1978 was een keerpunt, inclusief drie zwarte rekruten. Een van hen, Guion Bluford, brak raciale barrières in 1983 door de eerste zwarte Amerikaan te worden die zich in de ruimte waagde aan boord van de STS-8-missie van Challenger.
NASA verdubbelde de inspanningen op het gebied van inclusie, waarbij ze consequent ten minste één zwarte astronaut per klas selecteerden, te beginnen in 1987 met Mae Jemison, die later de eerste zwarte vrouw in de ruimte werd in 1992. Deze inclusiviteit ging verder dan de selectie van astronauten om andere cruciale rollen binnen NASA te omvatten, waaronder ook onderzoeks – en engineeringposities.
In haar missieverklaringen benadrukte NASA herhaaldelijk het belang van het vertegenwoordigen van de “diversiteit van het Amerikaanse publiek” voor haar menselijke verkenningsinspanningen. Deze boodschap was vooral prominent bij het plannen van het Artemis-programma, met een vaste toezegging in 2021 om zowel een vrouw als een persoon van kleur op te nemen bij de maanlandingsmissie. De selectie van de astronautenklasse van dit jaar werpt echter twijfel op of deze beloften sterke toezeggingen blijven in de toekomst.
Beyond NASA: een bredere oproep voor diversiteit in STEM
Het gebrek aan zwarte vertegenwoordiging in de nieuwste astronautenklasse is geen geïsoleerd incident; het resoneert met een bredere uitdaging voor de STEM-velden als geheel. De American Astronomical Society ‘s 2010 decadal survey al gewezen op de aanzienlijke ondervertegenwoordiging van Afro-Amerikanen, Hispanics en Native Americans in de astronomie, opmerkend dat het bereiken van pariteit zou tientallen jaren duren zonder dramatische toename van doctoraatsdiploma’ s toegekend aan deze gemeenschappen elk jaar.
Dit gebrek aan diversiteit is niet alleen een ethische kwestie, maar ook een praktische. Experts benadrukken dat STEM-velden gedijen op verschillende perspectieven, wat leidt tot meer innovatieve probleemoplossing.
Gepensioneerde astronaut Joan Higginbotham, die NASA ‘ s eerste zwarte vrouwelijke missie specialist werd in 1996 na negen jaar als elektrotechnicus bij het bureau, benadrukte de cruciale impact van het zien van mensen die eruit zien als jij vertegenwoordigd in STEM-velden: “als ze het kunnen, dan is er een kans voor mij om het ook te doen.”
De Astronautenklasse van 2025 en onbeantwoorde vragen
De nieuwe astronautenklasse bestaat uit tien personen tussen de 34 en 43 jaar oud. Deze diverse groep omvat een chief warrant officer van het Amerikaanse leger, geologen, testpiloten van de luchtmacht, marine en zelfs United Airlines, wat de voortdurende focus van NASA op praktische vaardigheden die nodig zijn voor ruimteverkenning benadrukt. Hoewel NASA de Japanse afkomst van Yuri Kubo via haar vader heeft erkend, hebben ze geen verdere details vrijgegeven over de raciale en etnische achtergronden van de andere rekruten, maar hebben ze ervoor gekozen zich uitsluitend te concentreren op hun professionele kwalificaties.
De klas bestaat uit opmerkelijke personen zoals Lauren Edgar, met 17 jaar ervaring in het ondersteunen van Mars rover missies als geoloog, en Erin Overcash, die zal trainen naast haar man Anil Menon (een NASA astronaut toegewezen aan het Internationaal ruimtestation in 2026). Ondanks deze uiteenlopende achtergronden blijft de afwezigheid van zwarte vertegenwoordiging een schril contrast met eerdere verplichtingen en roept cruciale vragen op over de richting die NASA neemt met betrekking tot diversiteit.
De focus van het Agentschap op het selecteren van de “meest gekwalificeerde” voor ruimteverkenning moet gepaard gaan met een duidelijke verbintenis om ervoor te zorgen dat “gekwalificeerde” een breed spectrum van achtergronden en ervaringen omvat. Het gebrek aan zwarte astronauten in deze klasse vereist een open dialoog binnen NASA en daarbuiten, waarbij wordt onderzocht of systemische problemen de vooruitgang belemmeren in de richting van echt billijke vertegenwoordiging bij het bereiken van de ambitieuze ruimtevaartdoelen van Amerika.
